The Missing Picture

Πώς μπορείς να διατηρήσεις ζωντανή τη μνήμη των δικών σου όταν δεν έχει απομείνει καμία μαρτυρία της ύπαρξής τους; Στο δεύτερο μισό της δεκαετίας του ’70, η Καμπότζη βίωσε μια πραγματική γενοκτονία υπό τη δικτατορία του Πολ Ποτ και την αιματηρή κυριαρχία των Κόκκινων Χμερ. Δεκατριών ετών κατά την εισβολή τους στην Πνομ Πενχ στις 17 Απριλίου 1975, ο σκηνοθέτης Rithy Panh επιβίωσε της κτηνωδίας, βλέποντας όμως τους πιο κοντινούς του ανθρώπους να εξοντώνονται. Αδυνατώντας να προσφέρει απτές αποδείξεις για τα δεινά της οικογένειάς του και χιλιάδων συμπατριωτών του, καθώς τα μόνα οπτικοακουστικά ντοκουμέντα που επιβιώνουν είναι τα προπαγανδιστικά φιλμ του καθεστώτος, ο σκηνοθέτης επιστρατεύει τις προσωπικές του αναμνήσεις και αναπαριστά τις χαμένες σελίδες της Ιστορίας χρησιμοποιώντας μικροσκοπικές φιγούρες κατασκευασμένες στο χέρι από πηλό και πλάθοντας λεπτομερή διοράματα ενός οδυνηρού παρελθόντος. Στοιχειωτικό, συγκινητικό και εν τέλει υπερβατικό, το αυτοβιογραφικό αυτό φιλμ αποτελεί μια τολμηρή καλλιτεχνική επιλογή και συνάμα μια ωδή στη δύναμη της μνήμης αλλά και στην ίδια την ικανότητα του σινεμά να συλλάβει το ασύλληπτο. Βραβείο του τμήματος Un Certain Regard στο Φεστιβάλ Καννών και υποψηφιότητα για Όσκαρ καλύτερης ξενόγλωσσης ταινίας.