Τα ντοκιμαντέρ του Κριστόφ Κισλόφσκι – Μέρος 2

Ένας από τους σημαντικότερους Πολωνούς σκηνοθέτες όλων των εποχών, αλλά και του παγκόσμιου κινηματογράφου εν γένει, ο Krzysztof Kieslowski μας χάρισε αξέχαστα αριστουργήματα όπως τον τηλεοπτικό «Δεκάλογο» (1989), τη «Διπλή Ζωή της Βερόνικα» (1991) και την τριλογία των «Τριών Χρωμάτων» («Η Μπλε Ταινία», «Η Λευκή Ταινία» και «Η Κόκκινη Ταινία», 1994), βασισμένη στα χρώματα και στα ιδεώδη της γαλλικής σημαίας, πριν φύγει πρόωρα από τη ζωή σε ηλικία  54 ετών. Αυτό όμως που δεν γνωρίζουν πολλοί είναι πως ο Kieslowski ξεκίνησε τη σκηνοθετική του καριέρα τις δεκαετίες του ’60 και του ’70 με μια σειρά εμβληματικών μικρού μήκους ντοκιμαντέρ που σημάδεψαν την ιστορία του είδους και αποτέλεσαν αναπόσπαστο κομμάτι της επιδραστικής πολωνικής σχολής ντοκιμαντέρ. Κουβαλώντας την ανεκτίμητη ανθρωπιά που αποτελεί χαρακτηριστικό ολόκληρης της φιλμογραφίας του, οι ταινίες αυτές συνθέτουν μια εντυπωσιακή τοιχογραφία της εποχής και της χώρας του, συχνά καυτηριάζοντας το πολιτικό κλίμα και παρουσιάζοντας μερικά από τα πιο αφοπλιστικά πορτρέτα ανθρώπων της διπλανής πόρτας που μας έδωσε ποτέ το σινεμά τεκμηρίωσης.

Στο αφιέρωμα του Exile Room προβάλλονται δέκα ντοκιμαντέρ του (που χρονολογούνται από το 1969 μέχρι το 1980), μαζί με το «The Musicians» (1960) του μέντορά του, Kazimierz Karabasz, το οποίο αποτελεί και μια από τις δέκα αγαπημένες ταινίες του Kieslowski.

 ΜΕΡΟΣ 2 

1. Bricklayer | 1973 | 16’

2. Hospital | 1976 | 20’

3. From a Night Porter’s Point of View | 1977 | 15’30’’

4. Railway Station | 1980 | 12’

5. Talking Heads | 1980 | 14’