Ανάσα

Σε μια συνοικία του Λοτζ όπου κατοικούν σχεδόν εβδομήντα χιλιάδες άτομα, ένα μικρό ξύλινο σπιτάκι περιστοιχίζεται από τσιμεντένια κτίρια. Η μικρή αυτή ξύλινη κατασκευή μετατρέπεται σε παρατηρητήριο της καθημερινότητας. Η Daria Kasperek αποτυπώνει τη γεύση του ήλιου, του αλατιού, του τσιμέντου – ακόμα και τη γεύση της ανθρώπινης συνομιλίας. Και μας δίνει το χώρο που χρειαζόμαστε για να πάρουμε μια βαθιά ανάσα, γεμίζοντας τα πνευμόνια μας με οξυγόνο.